Zadania wychowawczo-dydaktyczne na miesiąc listopad

Tematyka planowanych zajęć:

  1. Mój dom to moja rodzina, miasto i ojczyzna.
  2. Wciąż wieje i pada deszcz.
  • stopniowe nabywanie szerszego zasobu słownictwa
  • poznanie sposobów mierzenia
  • nazywanie swojej miejscowości, podawanie adresu zamieszkania
  • wyjaśnienie wieloznaczności słowa dom
  • pełnienie dyżurów np. przy nakrywaniu stołu do posiłków
  • wskazywanie lokalizacji swojej miejscowości na mapie Polski
  • poznanie legend, opowiadań, wierszy dotyczących historii państwa Polskiego
  • poznanie przez literaturę pochodzenia nazwy stolicy Polski – Warszawy, jej herbu i ważniejszych miejsc
  • utrwalenie nazwy naszego kraju i symboli narodowych: flaga, godło, hymn
  • składanie pociętych obrazków w całość bez wzoru
  • określanie położenia przedmiotów w przestrzeni
  • stosowanie określeń: dzisiaj, wczoraj, jutro
  • porównywanie długości przedmiotów: stosuje określenia: dłuższy, krótszy, takiej samej długości
  • przygotowanie do nabywania umiejętności pisania
  • posługiwanie się różnymi technikami plastycznymi mokre na mokrym
  • obserwowanie różnych zjawisk fizycznych np. parowanie
  • określanie aktualnej pory roku, miesiąca, dnia tygodnia
  • rozwijanie myślenia logicznego przez rozwiązywanie rebusów, zagadek
  • nabywanie umiejętności kreślenia w ograniczonej przestrzeni, w układzie szeregowym, linii będących elementem liter (linii prostych-pionowych, poziomych i ukośnych)
  • rozwijanie koordynacji ruchowo-słuchowo-wzrokowej (Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz)
  • wyodrębnianie w słowach sylab, określanie ich kolejności; dzielenie słowa na sylaby; liczenie sylab w słowach; tworzenie słów rozpoczynających się, kończących się na daną sylabę
  • poznanie nazwisk wybranych autorów książek dla dzieci np. W. Chotomskiej, J. Tuwima, J. Brzechwy D. Wawiłow, D. Gellner
  • obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie późną jesienią
  • poznanie wyglądu instrumentów perkusyjnych oraz sposobu gry: kołatki, bębenka, grzechotki, talerzy, trójkąta, drewienek

„PAWEŁ I GAWEŁ” – ALEKSANDER FREDRO

Paweł i Gaweł w jednym stali domu,
Paweł na górze, a Gaweł na dole;
Paweł, spokojny, nie wadził nikomu,
Gaweł najdziksze wymyślał swawole.
Ciągle polował po swoim pokoju:
To pies, to zając – między stoły, stołki
Gonił, uciekał, wywracał koziołki,
Strzelał i trąbił, i krzyczał do znoju.
Znosił to Paweł, nareszcie nie może;
Schodzi do Gawła i prosi w pokorze:
– Zmiłuj się waćpan, poluj ciszej nieco,
Bo mi na górze szyby z okien lecą.
A na to Gaweł: – Wolnoć, Tomku,
W swoim domku.

Cóż było mówić? Paweł ani pisnął,
Wrócił do siebie i czapkę nacisnął.
Nazajutrz Gaweł jeszcze smacznie chrapie,
A tu z powały coś mu na nos kapie.*
Zerwał się z łóżka i pędzi na górę.
Sztuk! puk – zamknięto. Spogląda przez dziurę
I widzi… Cóż tam? Cały pokój w wodzie,
A Paweł z wędką siedzi na komodzie.
– Co waćpan robisz? – Ryby sobie łowię.
– Ależ, mospanie, mnie kapie po głowie!
A Paweł na to: – Wolnoć, Tomku,
W swoim domku.

Z tej to powiastki morał w tym sposobie:
Jak ty komu, tak on tobie.

 

,,MÓJ DOM’’

Mój dom, to dom rodzinny,
Gdzie wszyscy bliscy są,
Brat, siostra, mama, tata,
To mój prawdziwy dom.
Brat, siostra, mama, tata,
To mój prawdziwy dom.

Ref. Mój dom, mój dom,
To właśnie jest mój dom,
Mój dom, mój dom,
To właśnie jest mój dom x2

Mój drugi dom przedszkole,
Gdzie dzieci razem są,
Tu bawię się wesoło,
Tu jest mój drugi dom.
Tu bawię się wesoło,
Tu jest mój drugi dom.

Ref. x2

  1. Mój dom to cała Polska,
    Tam góry, rzeki są,
    Tysiące miast i wiosek,
    To Polskich dzieci dom.
    Tysiące miast i wiosek,
    To Polskich dzieci dom.

 

W.BEŁZA ,,KTO TY JESTEŚ? POLAK MAŁY’’

— Kto ty jesteś? — Polak mały.
— Jaki znak twój? — Orzeł biały.
— Gdzie ty mieszkasz?
— Między swymi.
— W jakim kraju?
— W polskiej ziemi.
— Czym ta ziemia?
— Mą Ojczyzną.
— Czym zdobyta?
— Krwią i blizną.
— Czy ją kochasz?
— Kocham szczerze.
— A w co wierzysz?
— W Polskę wierzę.
— Coś ty dla niej?
— Wdzięczne dziecię.
— Coś jej winien?
— Oddać życie.

 

,,BARWY OJCZYSTE’’ – WIERSZ CZESŁAWA JANCZARSKIEGO

 

Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie.
A na tej fladze biel jest i czerwień.
Czerwień to miłość, biel – serce czyste.
Piękne są nasze barwy ojczyste.

Skip to content